|
ابراهيم حاتمي‌كيا كارگردانان سینمای تاكيد کرد: فضاي فيلم هايم فضاي حماسي دارد و به اين‌گونه فيلم سازي علاقه دارم.
به گزارش جهان، مشروح گفتگوی حاتمی کیا با "ایران" به شرح زیر است:
آقاي حاتمي كيا از ديدگاه شما به عنوان يكي از بزرگترين كارگردانان سينماي ايران چرا سينماگران در سال هاي گذشته در ژانر عاشقانه كمترين توجه را نشان داده‌اند؟
من اهل گفت‌و‌گو و ميزگرد نيستم اين را مي‌دانيد! ولي مي‌توانم بگويم اگر قصد پرداختن به اين‌گونه ژانر و چرايي‌هاي نبود اين‌گونه فيلم‌ها را داريد بايد سراغ كارگردان هايي برويد كه اين‌گونه فيلم ساخته‌اند و مي‌سازند و از روانشناسان و جامعه‌شناسان كمك بگيريد. جاي آثار عاشقانه خالي است، اين گفته شما صحيح، ولي نياز به ساخت فيلم‌هاي حماسي هم به همان اندازه ضروري است.
فيلم حماسي و دفاع مقدس را نيز مي‌توان با رنگ و لعاب فيلم عاشقانه ساخت، حتي مي‌تواند جذاب تر هم شود و مخاطب را بيشتر براي تماشاي فيلم به سينما بكشاند. ژانر عاشقانه حتي قادر است به عنوان ترفندي كاربردي براي پيام‌رساني فيلم در ژانر دفاع مقدس و حماسي نيز استفاده شود. از ديدگاه شما اين نظر اشتباه است؟
اين موضوع را بيشتر بايد روانشناسان و جامعه شناسان پاسخگو باشند.
مي‌توان از روانشناسان و جامعه‌شناسان براي ساختارسازي فيلمنامه و ساخت فيلم‌هايي به گفته شما حماسي هم با نگاه به فضاي عاشقانه كمك گرفت تا هم تازگي داشته باشد و هم جذب مخاطب، هنوز نيز معتقديد نگاه به ژانر عاشقانه براي سينماي كنوني ايران نياز نيست؟
من ژانر عاشقانه نمي‌سازم،باز تاكيد مي‌كنم كه فضاي فيلم هايم فضاي حماسي دارد و به اين‌گونه فيلم سازي علاقه دارم، براي من با اين ديدگاه گفتن از ژانر عاشقانه مناسب نيست.
بوي پيراهن يوسف، به رنگ ارغوان، از كرخه تا راين....از آثار شماست،درست است كه نمي‌توان به‌طور صرف گفت كه ژانر عاشقانه دارند ولي بار عاطفي فيلم بر جذابيت فيلم تاثير‌گذار بوده است اين‌گونه نيست؟
بوي پيراهن يوسف، از كرخه تا راين، آژانس شيشه‌اي، فيلم‌هاي ژانر عاشقانه نيستند،بار عاطفي دارند شايد بايد بين اين دو نوع ژانر تفاوت نگاه داشت.
راه چاره چيست؟
بايد سراغ جامعه شناسان رفت، به سراغ روانشناسان و از كارگردانان عاطفي ساز پرسيد چرا ژانر عاشقانه نمي‌سازيد...
نظرات شما عزیزان:
|
خبرنامه وب سایت: